Niemal całą twórczość Chopina, obejmującą ponad 200 utworów stanowią kompozycje przeznaczone na fortepian: wyjątek stanowi 5 utworów kameralnych i 19 pieśni. W skład twórczości fortepianowej wchodzi 6 dzieł na fortepian z towarzyszeniem orkiestry: partia fortepianowa odgrywa w nich zasadniczą, dominującą rolę, podczas gdy orkiestra posiada zawsze znaczenie zdecydowanie drugorzędne. Chopin nie opublikował wszystkich swych dzieł, cały szereg utworów wydano dopiero po śmierci kompozytora. Ogółem twórczość fortepianowa Chopina obejmuje: >UTWORY Z TOWARZYSZENIEM ORKIESTRY: 2 Koncerty na fortepian : f-moll, e-moll: Wariacje (na temat Don Juana Mozarta); Rondo a la Krakowiak; Fantazja na tematy pieśni polskich oraz Andante spianato i Polonez Es-dur >TAŃCE ARTYSTYCZNE: 16 polonezów; 17 walców; 58 mazurków; bolero; tarantela; 3 tańce szkockie; 2 kontredanse >INNE UTWORY: 21 nokturnów, 26 preludiów; 27 etiud; 3 sonaty, 4 ballady; 4 scherza; 4 impromptus; fantazja, kołysanka, barkarola, 3 cykle wariacji; 4 ronda. Chopin stworzył niepowtarzalny, rozpoznawalny od pierwszych taktów, styl muzyczny. Doniosłe międzynarodowe znaczenie jego twórczości wynika m. in. z faktu, iż jego muzyka wyraża w najpełniejszy sposób charakterystyczne dla romantyzmu subiektywne emocje. Po raz pierwszy też w historii reprezentuje styl muzyczny o charakterze wybitnie narodowym. Twórczość jego zawiera genialne przykłady artystycznych opracowań tańców ludowych (mazurki, polonezy), przewyższające dotychczasowe osiągnięcia w tej dziedzinie. Chopin wykorzystuje właściwości brzmieniowe fortepianu dając nowe, cenne zdobycze harmoniczne. Twórczość Chopina wywarła ogromny wpływ na kompozytorów II połowy XIX wieku, stając się wzorem narodowego stylu muzycznego i silnym bodźcem do powstania i rozwoju narodowych kierunków w muzyce europejskiej.